20 กรกฎาคม พ.ศ.2519 ไวกิ้ง 1 ยานอวกาศลำแรกลงแตะผิวดาวอังคาร
เวลาเรารับชมภาพยนตร์ที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาว ยานอวกาศ หรือการออกไปสำรวจนอกโลกนั้น น่าจะทำให้ทุกท่านตื่นตาตื่นใจ บางท่านอาจจินตนาการว่าถ้าตัวเราสามารถไปเดินเล่นบนดาวดวงอื่นได้ก็คงจะดี “ไม่มีอะไรที่มนุษย์ทำไม่ได้” คำพูดนี้เป็นจริงเสมอ เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2519 ไวกิ้ง 1 ยานอวกาศลำแรกได้ลงแตะผิวดาวอังคารสำเร็จ
โครงการไวกิ้ง
ไวกิ้งซึ่งเป็นยานอวกาศหุ่นยนต์ 2 ลำ รูปร่างหน้าตาเหมือนกันของสหรัฐฯ ที่องค์การนาซาเปิดตัวเพื่อการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับดาวอังคาร โครงการไวกิ้งเป็นโครงการแรก ภารกิจการสำรวจดาวเคราะห์เริ่มจากถ่ายภาพพื้นผิวดาวอังคารอย่างละเอียดทั้งดวง ตามด้วยการศึกษาโครงสร้างและองค์ประกอบของบรรยากาศและพื้นผิว และค้นหาสิ่งมีชีวิตต่างๆ บนดาวอังคาร
แบบจำลองยาน Viking 1 บนดาวอังคาร Viking 1 ลงจอดใน Chryse Planitia เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2519 มหาวิทยาลัยแอริโซนา / คาลเทค – ภาพจาก JPL / NASA
ส่วนประกอบด้วยของยานอวกาศไวกิ้งทั้งสองลำ
ยานทั้งสองลำประกอบด้วยส่วนของยานอวกาศ (Orbiter) และเครื่องลงจอด (Lander) ยานไวกิ้ง 1 ออกจากโลกวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ.2518 ไปถึงดาวอังคาร 19 มิถุนายน พ.ศ.2519 แต่ปล่อยยานส่วนที่ใช้ลงจอดหรือ Lander ไม่ได้เพราะพบว่าไม่เหมาะสมเพราะมีสภาพไม่เรียบ ยานจึงต้องโคจรต่อไปอีก 3 สัปดาห์เพื่อให้ทางนาซาคำนวณหาตำแหน่งลงจอดใหม่ และแล้วก็พบตำแหน่งที่เหมาะสมซึ่งไม่ไกลจากบริเวณเดิมมากนัก คือ พิกัด 22.48°N 49.97°W ตรงที่ราบทองคำหรือ ไครส์ พลานิเทีย (Chryse Planitia) และวันที่ประวัติศาสตร์ต้องจาลึกก็มาถึงเมื่อไวกิ้ง 1 ปล่อยยาน Lander ลงจอดบนพื้นผิวดาวอังคารอย่างปลอดภัยในวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ.2519
ยานอวกาศไวกิ้ง 2
ทางด้านไวกิ้ง 2 ออกเดินทางจากโลกเมื่อวันที่ 9 กันยายน พ.ศ.2518 ถึงดาวอังคารเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ.2519 ยาน Lander ของไวกิ้ง 2 ลงจอดบริเวณที่ราบยูโทเปีย พลานิเทีย (Utopia Planitia) พิกัด 47.97°N 225.74°W เจ็ดสัปดาห์ต่อมาในวันที่ 3 กันยายน พ.ศ.2519
ไวกิ้ง 1 บน Chryse Planitia ของดาวอังคาร แขนเก็บตัวอย่างยานแลนเดอร์ 1 ของไวกิ้ง (ตรงกลางด้านล่าง) และสนามเพลาะหลายแห่งที่ขุดในดินทรายของ Chryse Planitia ของดาวอังคารในภาพถ่ายที่ถ่ายโดยคนเดินดิน เครื่องมือขุดและรวบรวมที่ปลายแขนได้รับการออกแบบมาเพื่อตักตัวอย่างวัสดุและนำไปฝากไว้ในห้องในเครื่องลงจอดเพื่อแจกจ่ายไปยังการทดลองที่เหมาะสม บูมปล้องที่ใหญ่ขึ้นทางด้านซ้ายจะมีเซ็นเซอร์อุตุนิยมวิทยา นาซ่า - ภาพจาก cdn.britannica.com
ภาระกิจของยานอวกาศไวกิ้ง
ยานไวกิ้งได้ทำแผนที่และวิเคราะห์พื้นที่ขนาดใหญ่ของพื้นผิวดาวอังคารสังเกตรูปแบบสภาพอากาศถ่ายภาพดวงจันทร์เล็กๆ สองดวงของดาวเคราะห์ (DeimosและPhobos) และส่งสัญญาณจากทั้งสองลงสู่พื้นโลก คนเดินดินวัดคุณสมบัติต่างๆ ของชั้นบรรยากาศและดินของดาวอังคาร และสร้างภาพสีของพื้นผิวหินสีน้ำตาลเหลือง และท้องฟ้าสีชมพูอมชมพู การทดลองบนเรือที่ออกแบบมาเพื่อตรวจหาหลักฐานของสิ่งมีชีวิตในตัวอย่างดิน ในที่สุดก็ไม่มีสัญญาณของสิ่งมีชีวิตใดๆ บนพื้นผิวของดาวเคราะห์ ยานอวกาศและยานลงจอดแต่ละตัวใช้งานได้ยาวนานเกินอายุการออกแบบ 90 วันหลังจากทัชดาวน์ ข้อมูลสุดท้ายของไวกิ้งถูกส่งมาจากดาวอังคาร (จากยาน Viking 1 Lander) ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2525 และภารกิจโดยรวมสิ้นสุดลงในปีถัดไป
โครงการไวกิ้งสร้างคุณประโยชน์มหาศาลต่อการสำรวจดาวอังคาร ยานทั้ง 2 ลำ ร่วมกันถ่ายภาพและเก็บข้อมูลสำคัญต่างๆ จำนวนมากส่งกลับมาที่โลกเพื่อ นับเป็นแหล่งความรู้ที่สำคัญ และเป็นแนวทางให้ยานรุ่นหลังๆ รวมทั้งเป็นต้นแบบการลงจอดของยาน Lander รุ่นหลังๆ ด้วย
เรียบเรียงโดย เมมโม ทีมงาน iEnergyGuru
ที่มา
https://www.jpl.nasa.gov/missions/viking-1
https://mars.nasa.gov/mars-exploration/missions/viking-1-2/
https://en.wikipedia.org/wiki/Viking_1
https://hmong.in.th/wiki/Viking_1
